Ривоятлар (1)

Posted on October 18, 2012 by Jahongir Muhammad

МАРАТУ

Самонийларнинг тўнғичи бўлган ҳукмдор тоғ этагида яшаган Мазанги қабиласининг бойликлари қоялар остидаги ғорда эканлигини тахмин қиларди, аммо бу ғорнинг оғзи қаердалигини билмасди. У қабила бошлиғини, унинг аёлини ҳар қанча қийнамасин, бирор гап ололмасди. Уларнинг икки ўғли бор эди. Бири қийноқларда жон берди, иккинчиси эса ҳукмдорнинг оёғини ўпди. Унинг пулга, мансабга ошиқлигини сезган ҳукумдор аврай бошлади:

“Сени қабилага раис этиб тайинлайман. Бойликлар қаерда эканлигини айтсанг, бас. Ярмини сенга қолдираман.”

”Отам Мурунта тоғидан олтин кони топганди. Ана шу олтинларни ғорларга яширди. Кириш йўлларини ҳатто бизга ҳам кўрсатмади”. Continue reading →

Filed under: Rivoyatlar | Leave a comment »

Бошқа дунё

Posted on October 18, 2012 by Jahongir Muhammad

9. Қарсаклар

Ўзбекистонда машина ҳайдамаганман. Тўғриси бир марта чамаси икки километр масофага ҳайдагандим. Ўшанда Ориф деган дўстимнинг машинасида Самарқанд туманининг Ражабамин қишлоғидан район марказига борадиган йўлда ҳайдашни машқ қилдик. Катта йўлда машиналар кўп бўлгани учун қишлоқ йўлига ўтдик. Тупроқ кўчадан чангитиб кетаётгандим, бирдан ёзадиган мақолам ҳақида хаёлга толибман, онийдан машина йўлдан чиқиб кетди. Ёнгинамизда катта сой оқаётган эди. “Фургон” ағдарилиб сувга тушди. Машинанинг “оёқлари” осмонда, бизнинг бошларимиз пастда, сувнинг ичида. Кўзимни юмиб олганман. Худди сув остида нафас олмай турган одамдек рақамларни санаяпман. 20, 21… 33, 34… 44, 45… Қандайдир куч мени машина ичидан тортқилай бошлади. Шу пайт ичимга сув ўта бошлади. Нафасим қайтди. Бир пайт ўзимга келсам, бош устимда бир қанча одам. Ориф ҳам бор. Ранги учиб кетган. Continue reading →

Filed under: Бошқа дунё | 5 Comments »