АЛКОНАВТ
Интернетга кирдимми, қаёққа қарасам Ислом отани мақташгани мақташган: “Умрлари узоқ бўлсин!”, “Бахтимизга яна 20 йил лидер бўлиб турсинлар!”, “Саксондан сакраб ўтиб, тўқсон билан тўқнашганларида ҳам ҳаммамизга ота бўлиб юрсинлар!”, “Хотинлари – онамиз, қизлари опамиз!”, “Умрларининг ҳар бир куни, ҳар бир соати муборак бўлсин!” ва ҳоказо ва ҳоказо гаплар.
Кейин ўйлаб қолдим, нега Ислом отани бунча мақташади?
Энг кўп мақтаган, энг кўп пахта қўяётган-зиёлилар. Демак улар бир нарсани биладиларки, мақтайдилар. Бекорга мушук ҳам офтобга чиқмайди.
Ўйлайвериб охири топдим.
Маҳалламизда битта алкаш бор эди. Унга алкаш десангиз хафа бўларди. Саккизта ўғли ва юздан зиёд қариндошлари бор. Чумолидек бостириб келиб, ўзингиз билан бирга уйингизни ҳам кемириб кетишади.
Шу алкаш бир куни маҳаллага раис бўлди. Қилган иши чойхонадан чиқмаслик. Бекорхўжа. Фойда чойхоначининг боласига. У ҳар куни беш олтита бўш шиша тўплаб, олиб бориб сотади. Continue reading
Filed under: Нофизийдан нома | 1 Comment »
Jahonnoma 