-Санга кўзимга кўринмай тур демаганмидим,-деди “Катта” шитоб билан хонасига кириб келган қизига.-Сани тўққиз ойдан бери кўрганим йўқ деб айтдим. Бор, уйингда ўтир! Бўлмаса…
-Нима бўлмаса, қамаб қўясизми? Фақат шуниси қолди. Қамоқда ўтириш ролини ҳам ўйнаб берайинми?
-Агар гапимга кирмасанг
-Шу пайтгача гапингизга кириб нима бўлдим? Чет элларда нима қилган бўлсам, сиздан изн олиб қилдим. Қанча пул чиқарган бўлсам, ўзингиз буюргансиз.
-Санларни келажагингни ўйлаганман.
-Ундай бўлса бу ёғига ҳам келажагимизни ўйланг. Балки фақат Лоланинг келажагини ўйлаяпсизми?
-Уни тинч қўй. У бир латтадаккина гап. Берсанг ейди, бермасанг ўлади.
-Бечорагина! Унга берганингиз олдида маники хирмондан тариқ. Уни Америкага олиб бориб, қаср билан сийлаб қўйдингиз. Маникиларни бўлса тортиб олдингиз…
-Сани тилинг ёмон. Тилинг дейди…
“Катта” бир зум жим қолди. Кейин:
-Биласанми агар сани қамаб қўйсам, тарихда энг одил шоҳ бўлиб қоламан. Амир Темур ўз ўғлини аямаган, зиндонга тиққан. Ман ҳам сани зиндонга тиқсам, минг йиллар давомида мақтаб юрадилар. Шунинг учун фикримни ўзгартирмасимдан озод юрганингга ҳам шукур қил!
-Ўрнимни бераман, деганингиз учун ҳамма айтганингизни қилиб келдим, етар энди!
“Катта”нинг жаҳли чиқди ва бақириб юборди׃
-Ҳа, етар, бас! Ким ўз ўрнини берар экан, аҳмоқ бўлмасанг шуни англаб етардинг! Англаб етолмадингми, санга тахт-пахт йўқ! Сан халқнинг жонига бало бўлдинг!
Қизи икки қўлини ҳалқа қилиб:
-Ўҳ… ўлдираман!-деб додлади.
-Шундай қил, халқ ҳам қутилади!
ЖМ.
Filed under: Оқсарой ҳангомалари | Tagged: оқсарой |
You must be logged in to post a comment.