Jahonnoma

-Мана Қурбон байрами ҳам яқинлашиб қопти, қурбонлик қиламизми, қон чиқарамизми?

-Албаттада, отахон, шу билан сайлов арафасида уч-тўртта гўшткўрмаснинг ҳам кўзи қувнайди.

-Ўзи қувнамаснинг кўзи қувнаса нима бўларди? Гўштига қолган кун қолмасин, ўзимиз еймиз, ҳали йигитдаймиз. Олдимизда эса кўп ишлар бор. Хулласки, қон чиқармасак бўлмайди, калла-салла кесиш керак.

-Астафурулло… тақсир, қўрқитиб юбордингиз. У нарсани динимиз ҳам, Худойимиз ҳам хуш кўрмайди-ку?, -деди маслаҳатчи ва кўйлагини ёқа қисмини олдинга тортиб, эшитилар-эшитилмас “туф-туф” деди.

-Туф-туф эмас, уфф… уфф… ука! Шоҳиста десам, оҳиста деманг! Нега хаёлингиз ҳам оёғингиз каби қалтирайди? Бунчалик қўрқоқ бўлиб қолдингиз?

Continue reading →