4. ҚОВУН ЎҒРИСИ
Кунларнинг бирида қўшнимиз Тамара опа билан баҳслашиб қолдим׃
-Ислом билан бирга ўқиганмиз, – деди у мактаб йилларидаги бир воқеани хотирлаб. –Ислом тўполончи бола эди. Баҳони паст қўйган муаллимнинг шўри қурирди. Кўпинча «Сиёб» колхоз бозоридан қовун ўғирлаб келишарди. «Ўзбакларни доғда қўйиб келдик, «Ҳа, тожик бола», деб қувганди, қовунларининг устидан сакрадим, у ҳам сакрайман, деб оғзи билан ерга қопишди. Қовунлари юмалаб кетди», деганда синфдошларимиздан бири нимадир деди. Ислом қўлидаги пичоқни партанинг устига урди-да, ҳалиги қизнинг юзига тарсаки тортиб юборди. Кейин онаси-ю отасини буғдойзордан олиб арпазорга солди.
-Ҳа, энди болаликда нима бўлмайди?- дея унга қаршилик қилган бўлдим. Continue reading
Filed under: ИАК | Tagged: Жаҳонгир Маматов, Islom Karimov, Jahongir Mamatov | Leave a comment »
Jahonnoma 
You must be logged in to post a comment.