Сиёсий сатира
25. Пирамида
-Биз аллақачон демократия қуриб қўйганмиз. Биринчи демократ ўзимман, десам мақтаниш бўлмайди,-деди “Катта” узоқдан келган олий мартабали меҳмонга.
-Лекин сизни демократ эмас, емократ деб айтишмоқда–ку?- савол берди меҳмон.
-Буни оғзига кучи етмаганлар айтади. Кўрдингизми, ҳатто сиз ҳам мени ҳақорат қилаяпсиз ва сизга индамаяпман-ку? Деразадан олиб отмаяпман-ку?. Бу демократия бўлмай нима?
-Деразангиз решёткали бўлгани учун кўнглим тинч,-дея ҳазил қилди меҳмон ва׃ -Ўзингизни танқид қилганларни ё қаматар ёки сургун қилар экансиз?-деди.
-Булар “обший катёл”нинг гаплари. Бундан чорак аср олдин битта-иккитаси танқид қилганда ё қамаган ёки сургун қилган бўлишим мумкин. Лекин орадан чорак аср ўтди. Мен ҳам ўзгардим, халқ ҳам ўзгарди. Чинор ҳам катталашди, кунда ҳам. Бугун энди ҳамма мени сўкади, сўккани сўк оши деб индамайман…
-Ҳамма сўкканини қандай биласиз?
-Сиз қаердан келгансиз ўзи? Технологияни ўзларингиз яратиб бердингизлар-ку? Биз фақат одамларнинг қўлига биттадан телефон ёки компютер тутқазиб қўйдик. игитларим эшитади, текширади, анализ қилади ва менга олиб келади. Мен эса тилимни тишлаб, чидашга ўргандим.
-Лекин мухолифатни йўқотиб юборибсиз-ку?
-Бекор гап! Мухолифатга энг яхши шароитни қилиб бердим. Мухолифатда бор шароит халқимизда йўқ. Ҳаммаси энг ривожланган мамлакатларда яшамоқда. Яна нима керак?,-деди “Катта” овозини юксалтириб.
-Инсон ҳуқуқлари ташкилотлари тугаб-битаётган экан?
-Бу ҳам бўлмаган гап! Ҳозирча пул бор экан, ҳеч нарса тугамайди. Лекин сизлар уларга пул бермай қўйсангизлар, конечно, тугайди.
-Матбуотни бўғиб ташлабсиз?
-Шу гапга ишонасизми? Совет даврида эди бу гаплар. Хорижий радиолар бўғиб ташланарди. Ҳозир эшитганлар эшитиб, гапирганлар гапириб ётибди. Бировнинг пишагини пишт деганимиз йўқ.
-Диндорларни таъқибга олибсиз?
-Тавба қилдим! Юринг, мачитларга борамиз. Кўрасиз, қандай тўнимга тавоф қилишади. Ҳамду санони Худога эмас, менга қилишади.
-Сизни танқид қилиш мумкин эмас экан-ку?
-Ғирт ёлғон. Ана интернетга киринг! Ҳатто белимдан бўлган қизим ҳам пўстагимни қоқиб ётибди.
-Пўстагингизни чорак асрда чанг босган бўлса қоқиб қўяй дегандир-да! Бу ҳазил. Лекин болангизни бошқара олмаётган бўлсангиз, халқни қандай бошқараяпсиз?
– Халқ нима! Маҳалла! Уни бошқариш-хамирдан қил суғуриш дегани.
-Маҳалла?
-Ҳа, маҳалла! Тўда! Оломон! Маҳалла, қишлоқ туман, вилоят… шундай тепага қараб кичрайиб бориб, марказлашади. Уни битта қўл билан бошқариш мумкин. Бу пирамида тизими. Миср пирамадиларини биласизми?
-Фиравунларнинг қурганими?
-Э, йўқ, бу демократик тузум. Армияда хизмат қилганмисиз? Рота, баталон, полк, дивизия, армия… деган пирамида бўлади. Ўшанинг нусхаси бу!
-Сиз пирамиданинг қаерида турасиз?-меҳмон ажаблангандек сўради.
“Катта” ўрнидан турдида, икки оёғини икки томонга йириб׃
-Мен пирамиданинг ўзиман, бошим пирамиданинг уч қисми, икки оёғим пирамиданинг таги, халқ ўша ерда, белим ҳукумат, каллам бошқарув пулти, бу жуда жўн,- деди.
-Кейинги пайтда тиззангиз қалтираётган эмиш?
“Катта” оёғини “тап-тап” ерга урдида׃
-Қалтирасин-чи, ё кесиб ташлайман ёки синдираман!-деди.
Нофизий.
Filed under: Оқсарой ҳангомалари | Tagged: Oqsaroy |
You must be logged in to post a comment.