Сиёсий сатира

aravaОқсаройнинг сўз ўйинлари

24.Арава

-Чорак асрлик давримда мамлакатнинг ҳаётини, халқнинг фаровонлигини тубдан ўзгартириб юбордим,-деди “Катта” узоқдан келган меҳмонга.

-Бир эшитгандим, олти ойда жаннат қилиб бераман, деб ваъда қилган экансиз,-деди меҳмон ўзини билимдонликка уриб.

-Булар тарихда қолган кетган гаплар. Бугун жаннат ҳеч нарса бўлмай қолди. Жаннатда йўқ нарсалар ҳам бизда бор. Масалан, ҳар икки одамнинг бирида улов бор.

Меҳмон мийиғида кулди ва׃

-Улов? Жаннатни улов босибдида-а? Бу кетишда жанннат бошимизга қулаб тушмайдими?-деди.

-Ҳазили йўқ. жиддий айтаяпман. Ҳатто ҳар икки дўкондан биттаси заргарлик,-деди “Катта” керилиб.

Меҳмон яна енгил кулди ва:

-Бўлмаса одамларингиз олтин ейдиган бўлишибди-да! Олтин таппилаган от ҳақидаги эртак ҳам сизлардан чиқанди-а?,-деб сўради.

-От эмас, эшак…Чунки бизда эшак кўпроқ…

-Нима қиласиз бунча эшакни?

-Минамиз тақсир, минамиз! Эшак минишга қулай.

-Боя ҳар икки одамдан биттаси машина минади деяётгандингиз-ку?,-ажабланди меҳмон.

-Машина бу бегона тилдан келган сўз, машина бизга бегона, бизда улов ёки арава дейилади.

-Арава?

-Ҳа, арава… орқада бўлади, уни эшак тортади, ҳар турлиси бор, икки чархли, тўрт чархли?

-Сизники неча чархли?,-деди меҳмон.

Нофизий.

One Response

Comments are closed.

%d bloggers like this: