Оқсаройнинг сўз ўйинлари
24.Арава
-Чорак асрлик давримда мамлакатнинг ҳаётини, халқнинг фаровонлигини тубдан ўзгартириб юбордим,-деди “Катта” узоқдан келган меҳмонга.
-Бир эшитгандим, олти ойда жаннат қилиб бераман, деб ваъда қилган экансиз,-деди меҳмон ўзини билимдонликка уриб.
-Булар тарихда қолган кетган гаплар. Бугун жаннат ҳеч нарса бўлмай қолди. Жаннатда йўқ нарсалар ҳам бизда бор. Масалан, ҳар икки одамнинг бирида улов бор.
Меҳмон мийиғида кулди ва׃
-Улов? Жаннатни улов босибдида-а? Бу кетишда жанннат бошимизга қулаб тушмайдими?-деди.
-Ҳазили йўқ. жиддий айтаяпман. Ҳатто ҳар икки дўкондан биттаси заргарлик,-деди “Катта” керилиб.
Меҳмон яна енгил кулди ва:
-Бўлмаса одамларингиз олтин ейдиган бўлишибди-да! Олтин таппилаган от ҳақидаги эртак ҳам сизлардан чиқанди-а?,-деб сўради.
-От эмас, эшак…Чунки бизда эшак кўпроқ…
-Нима қиласиз бунча эшакни?
-Минамиз тақсир, минамиз! Эшак минишга қулай.
-Боя ҳар икки одамдан биттаси машина минади деяётгандингиз-ку?,-ажабланди меҳмон.
-Машина бу бегона тилдан келган сўз, машина бизга бегона, бизда улов ёки арава дейилади.
-Арава?
-Ҳа, арава… орқада бўлади, уни эшак тортади, ҳар турлиси бор, икки чархли, тўрт чархли?
-Сизники неча чархли?,-деди меҳмон.
Нофизий.
Filed under: Оқсарой ҳангомалари | Tagged: Oqsaroy |
[…] Сиёсий сатира […]