Jahonnoma

УЙҚУ ИПИ

Осмонга айландим,
Бағримни ёндирди Қуёш,
Уммонга айландим,
Кўксимни тўлдирди кўз ёш,
Заминга айландим,
Кафтимда қабрлар зил тош,
Инсонга айландим…
Чеврамда одамлар бе бош!

ХХХ

Осмон бўлолмадим,
Бағримни ёндирди Қуёшим.
Уммон бўлолмадим,
Кўксимни тўлдирди кўз ёшим.
Замин бўлолмадим,
Кафтимдан тушмади зил тошим.
Одам бўлолмадим,
Елкамда бор эди ўз бошим!

ХХХ

Кўнгил душман олиб қочар орзу бола- тойчоқни,
Югураман орқасидан асфалт йўлни чангитиб.
Бир аждаҳо пайдо бўлар кўтарганича тоғни,
Босиб келар майсаларни, сокин ерни чангитиб,
Уйқу ипи узилар.

Кўнгил душман тут остига бўғжамани солади,
Силкитаман шохларини дупур-дупур кўпкари,
Малаксиймо илон нохос қучоғига олади,
Йиқиламиз бўғжама йўқ, замин йўқ, бўшлиқ сари,
Уйқу ипи узилар.

Кўнгил душман хазонрезги чорбоғларга етаклар,
Кўзларимга ранг тортади япроқнинг мўйқалами.
Хазонрезги орасидан чиқиб келар эртаклар,
Синдаобод камонида Гурдафарид олами,
Уйқу ипи узилар.

Кўнгил душман олисдаги музтепага бошлайди,
Оёғимни тилар яхнинг игнабодом пўчоғи.
Аҳволимдан сумалаклар дудоғини ёшлайди,
Сўнг бошимга санчилади тиғи олмос пичоғи,
Уйқу ипи узилар.

Истанбул, 1994 йил.

Жаҳонгир Маматов.

Filed under: Kundalik, she'rlar | Tagged: Jahongir Mamatov |