Posted on December 5, 2012 by Jahongir Muhammad
Qoqlanmagan ishton kissasi
yoki diktatorning noskadisi
Islom aka
Ismatcha o’g’lini maktabga olib borayotgandi, telefon jiringladi. Radiodan ekan. U gaplashib bo’lgach׃
-“Saytimni har kuni Islom akam o’qib boradilar”, deb aytdingizmi dada,- deb so’radi o’g’li.
-Ha, Islom aka har kuni o’qiydilar. Buni chin qalbdan his qilaman, ko’rib turaman go’yo.
-Dada nega meni aka deydigan bo’ldingiz?
-Men seni emas, bobongni nazarda tutayapman. Continue reading →
Filed under: Yangi latifalar | 1 Comment »
Posted on December 4, 2012 by Jahongir Muhammad
“УЗБЕКИ”
Ўзбеклар Москвaда ва Исроилда ҳожатхонaларни тозалашмоқда ва бундан хурсанд.(Хабарлар оқимидан).
Болалигимда ҳамма жойда оёқ кийимларини тозаловчиларни “жугутлар” дейишарди ва ҳожатхонaларни тозаловчиларни “иван”лар. Болалар ҳатто ўзаро жанжаллашиб қолганда бир-бирини камситиш учун “жугут” ёки “иван” деб сўкишарди.
Кейин билсам, оёқ кийимларини тозалаш билан асосан яҳудийлар шуғулланишар ва қолган барча “ифлос” ишларни “иванлар” бажаришар ҳамда эвазига бир шиша арақни олиб, хурсанд бўлишар экан.
“Бечора жугутларга қийин, ватанларидан айрилиб беватан қолишган, ҳар қандай қора ишни индамай бажаришади” дейишарди ачиниш билан яҳудийлар ҳақида.
“Иваннинг бола чақаси урисиятда қолган. Ўзи бу ерларда сарсон-саргардон. Аламини арақдан олади, кун бўйи ишлаб, бир шиша араққа қуллуқ қилади. Шўринг қурсин, урусвой” деганларини эшитганман. Continue reading →
Filed under: Kundalik | Leave a comment »
Posted on December 3, 2012 by Jahongir Muhammad
”МАЧЧОЙИ”ЛАР
Тожикистонда бир гуруҳ Ўзбек мардикорлари қўлга олиниб, ғайриқоний муҳожирлар сифатида Ўзбекистонга депортация қилинди.( Хабарлар оқимидан).
Болалигимда “маччойи” деган сўзни кўп эшитардим.
“Маччойи келибди, ўтин ёрмоқда!”
“Маччойи келибди, ҳожатхона учун чуқур қазимоқда!”
“Маччойи келибди, ғишт тўкмоқда!”
Мардикорни “маччойи” деганларига эътибор қилмасдим. Чунки у пайтда мардикор деганини ҳам унчалик тушунмас эдим-да. Раҳматли бувим жуда раҳмдил аёл эдилар. Бир бурда нон қолса ҳам буни “маччойига берамиз” деб олиб қўярдилар. Эски кийимлар, ишлатилган идиш товоқларни ҳам маччойи олиб, бошини эгиб, раҳмат айтиб кетарди. Continue reading →
Filed under: Kundalik | 1 Comment »
Posted on December 2, 2012 by Jahongir Muhammad
Қобиқ
Борлиқда биз билган ҳолатлар бор. Назаримизда анчагина.
Борлиқда биз билганимизни билган ҳолатлар бор. Назаримизда ақллимиз.
Борлиқда биз билмаганимизни билган ҳолатлар бор. Қаранг-а, қанчалар ақлли кўринамиз.
Борлиқда биз тасаввургина қила оладиган ҳолатлар бор. Бу энди даҳолик дабдабаси.
Борлиқда биз тасаввур қилганимизни тасаввур қила оладиган ҳолатлар бор. Буни тақдирлашга Нобел мукофоти ҳам камбағал.
Борлиқда биз тасаввур ҳам қила олмайдиган ҳолатлар бор. Сохта камтарлик, қойил-е!
Борлиқда биз тасаввур қила олмаслигимизни тасаввур қила оладиган ҳолатлар бор. Бу ўзини таҳқирлашдан роҳатланиш тушунчаси. Continue reading →
Filed under: Fikrlar | Leave a comment »
Posted on December 1, 2012 by Jahongir Muhammad
“ИХ”
У халачўпни кўрганда ёки “ИХ”ни эшитгандагина қимирлайди. Бўлмаса тураверади, қулоқларини “тўппонча” қилиб.
Уни устига оғирроқ одам минса, бели букилиб, “пўрт-пўрт”лаб қолади.
Енгил одам минса, диканлайди.
Унинг овози ҳам икки турлик.
Устига оғир одам минганда, аранг ҳанграйди׃ И-о-о-о-о! И-о-о-о-о!
Енгилроқ одам минганда, ҳанграши жарангдорроқ? И–о! И-о! И-о! Худди товуқдек қаққиллайди! Continue reading →
Filed under: Нофизийдан нома | Leave a comment »
Jahonnoma 