Jahonnoma

Suratda: Rahmatli Subhonqul Oripov

Қарашлар

БАХТ ҚУШИ
Миллат вакили этиб сайланган куним Самарқанд Тиббиёт Олийгоҳи ректори профессор Субҳонқул Орипов сим қоқдилар:
-Жаҳонгир, бошингизга бахт қуши қўнди. Энди у сизни катта мансабларга етаклаб боради…
Бахт қуши …
У бошга қўнса ва мансабга етакласа, демак у бахтсизлик қуши.
Чунки ҳар қандай кўтарилишнинг йиқилиши, қайтиб тушиши ҳам муқаррар.
Бироқ менинг бошимга тушган ўша қушнинг номини билмайман.
Биламанки, у ҳар кун, ҳар соат юрагимни чўқилаб бир бўлагини узиб ейди.
Бу оғриқ, бу изтиробдан нолимайман.
Юрагим ўсиб, янгиланиб бораётганини сезаман.
Юрагимда бошқа бир қуш пайдо бўлганга ўхшайди.
У “Ватан, Ватан” деб қичқиради.
Балки шулдир бахт қуши. Агар шундай экан, бахт қуши бошга эмас юракка қўнади.
У мансабга эмас, азоблар сари етаклайди.
Заро, бахт дегани азоб дегани эмасми?!

ПАШША
“Подшоҳ” сўзи “пошшо” сўзининг уруслашганидир.
Балки “пошшо” сўзи “пашша” сўзидан олингандир?
Пашша эркинликни яхши кўради.
Ўз эркинлигини …
Пашша ҳамма жойни ўз мулки деб билад…
Пашша истаган, истамаган ерга қўнади…
Подшоҳ-чи? Айнан ўхшашлик.
Эркинлиги, ҳамма жойни ўз мулки деб билиши, тўғри келган жойга қўниши кўпинча ўлимига сабаб бўлади пашшанинг.
Ўз ажали билан ўлган подшоҳлар оз…
Шу боисмикан, пашшани ўлдиришганда ҳеч ким азият чекмайди, ҳатто пашшаларнинг ҳам парвойига келмайди…

Жаҳонгир Муҳаммад

“Ватан мансиз, ман ватансиз”
(1994 йил) китобидан

Filed under: Kundalik | Tagged: vatan |