ҚАРАШЛАР
БЕШИК
Бешик – мен соғинган қўшиқ:
“Алла-ё, алла-ё, ёлғиз болам, алла”.
Бешик – сарпўш оралиғидан мўралаган нур.
Ташқарининг сирли ойдинлиги.
Бешик – қўлларим, оёқларимни дорга тортган ип.
Қўйдек юввош бўлиб қолганимнинг ибтидоси…
ТОЛ
Бу дунёга келдинг бирор дарахт ўтқазмоқ учун.
Қўлингдан ҳеч иш келмаса тол ўтқаз.
Ўғлингнинг бешигига ярайди-ку!
Ҳеч нарсага ярамаса ҳам, кетар чоғида тобутингга ярайди-ку!
Дарвоқе, тол ўтқаздим-ми?
МУҲАББАТ
Муҳаббат – Аллоҳга муҳаббат …
Мени дорулфанода қийноқларга, синовларга солиб, дорулбақода Ҳақ висолига етказувчи ёғду.
Муҳаббат – ота-онага муҳаббат …
Висолидан бенасиб қолган дардим.
Муҳаббат – Ватанга муҳаббат …
Айрилиқлар оловида жизғанак бўлган вужудим.
Муҳаббат – Ёрга муҳаббат…
Кўнгил осмонида кезиб юрган ой.
Муҳаббат – ҳаётга, яшашга муҳаббат …
Чап елкамда ўтирган шайтон.
Муҳаббат – фарзандга муҳаббат …
Мени қул айлаган ҳукмдор подшоҳ.
Муҳаббат – ўзимга муҳаббат …
Бошим узра ярақлаган зулфиқор қилич.
Муҳаббат – Менинг озодлигим …
Мени қуршаб олган занжирлар …
Кундан-кунга маҳкамроқ қисадилар,
Тарсиллаб отилиб кетмасайди қоним …
ИНТИЗОМ
Интизом озодлик, эркинлик маданиятидир.
Инсон ички дунёсида “Мен” деган иккинчи, балки биринчи одами яшайди. Ана шу “Мен”нинг ташқи одам устидан, унинг ҳатти-ҳаракатлари, онгнинг сасини эшитмай қолган вужуди устидан ғалабаси интизомдир.
Инсон ўз-ўзига бўйсунса, у онг йўлидан юради. Онг қулликка бўйсунмас, озодликка ташна ҳосиладир. Унинг озуқаси, унинг шаъни озодликдир.
“Мен” ҳаракатларимизга муносабат билдириб туради. Эшитиб турамиз, парво қилмаймиз.
Эшитиб, парво қилмаслик маданиятсизликдир. Ташқарида шунга ўргандик.
Кимнидир ҳақ сўз учун калтаклашди. Бизга нима?
Юқоридагиларга ойдин бўлса керак?!
Кимнидир қамашди … кимларнидир отишди …Ватанни сотишди … Кўникиб қолдик.
Оқибатда ички “Мен”ни эшитмасликка кўникдик.
Биз кўникишимиз мумкин. Бироқ “Мен” кўника олмайди.
“Мен” қадр, эътиқод, диёнат, умид, кураш, виждон ва умр бирлигидир.
Бу бирликдан кечиш мумкин…
Бу бирликдан қутилиш мумкин эмас.
“Мен”га қулоқ тутсак, унинг машаққатли йўлидан юрсак энг интизомли шахсга айланамиз.
Шахс ўз ичида кучли интизомга эга. Бу интизом озодлик, эрк, ҳалоллик, қатъият, ишонч интизомидир.
Биз “Мен”га, унинг амрига бўйсунишга ўрганмас эканмиз ташқи қуллик интизомига бўйсуниб яшайверамиз.
Яшаш билан яшашнинг фарқи бор. Аслида бу гапни яшаш билан яшашнинг фарқига етган одамга айтишим керак.
Жаҳонгир Муҳаммад
“Ватан мансиз, ман ватансиз”
(1994 йил) китобидан
You must be logged in to post a comment.