1990 yil. O’zbekiston Oliy Kengashi majlisida.
Сир билганнинг сирли тақдири
Ривоят қилишларича бир зулмкор шоҳ қазога етганда ҳеч жон беролмасмиш. Табибу -уламолар ҳайрон. Кун кечиб кеч кирганда шоҳ кўзларини очибди.
– Шаҳаншоҳим, яна қандай армонингиз бор? Амр этинг, бажо келтирайлик, –
дебди табиби калон.
– Вазиримнинг бошини танидан жудо қилинглар! – дебди шоҳ.
Ҳамма сукунатга чўмибди. Уч кун давомида шоҳ жаллодлару- зиндонбонлар, девонбегию –мушовирларини ўлимга буюрди. Энди эса…
– Шаҳаншоҳим, ул зот сизнинг энг ишонган мудирингиз, сояи -обрўйингизларку, ахир, биз қандай қилиб…
Амримни муҳокама учун эмас, ижро учун буюрдим! Continue reading
Filed under: Kundalik | Tagged: mavzu | Leave a comment »
Jahonnoma 
You must be logged in to post a comment.