Jahonnoma

БОЙМИРЗА ҲАЙИТ…

Атрофингда дўст-душман еб қўйгудек боққанда,
Хиёнатнинг ханжари юрагингни ёққанда,
Ойнинг ҳам қиличидан қирмизи қон оққанда,
Бош учингда йиғлаган Боймирза Ҳайит, ахир,
Уни Ватандан қувдинг, шўринг қурсин, эй, ғофил!

Икки дунё бир бўлиб, ўзлигинг йўқолганда,
Севган жигарларингни ёбоний ўқ олганда,
Вужудинг чўккан маҳал, ботмаган қўл қолганда,
Сени инграб уйғотган Боймирза Ҳайит, ахир,
Уни Ватандан қувдинг, шўринг қурсин, эй, ғофил!

Турон кўксида ё, Рабб, кеча кундуз жанг экан,
Туркистоннинг тарихи ойболтада занг экан,
Ўзбекистон аҳволинг ночор, мажруҳ, танг экан,
Сенга истиқлол, деган Боймирза Ҳайит, ахир,
Уни Ватандан қувдинг, шўринг қурсин, эй, ғофил!

Жаҳонгир Муҳаммад,

Анталия,1993 йил.

Суратда: Устоз билан Турк дунёси қурултойида.

Filed under: she'rlar |