23 июл, 2009 йил
Поездда хабарларни ўқиб келар эканман, биттаси диққатимни тортди. 74 ёшли эвангелист Тони Аламо (Tony Alamo) 8 ёшлик бир қизни хотинликка олибди ва уни бир неча марта зўрлабди ҳам.
Ҳозир бу Худонинг балоси қамоқда ва Арканзасда суд қилинмоқда.
Бу хабар бундан бир неча ой олдин худди шундай воқеа Саудия Арабистонида ҳам юз берганини эслатди.
Демак, гап аблаҳнинг ватани ва динида эмас, унинг калласида деган гап тўғри экан-да!
Тез юрар поезд учиб кетмоқда. Шунчалар тезки, кўриб қолганингиз одамлар нима билан банд эканлигини ҳатто илғаб қололмайсиз.
Умр ҳам шундай, бир қарасангиз ёнингиздаги одамнинг бу дунёдан кетганга 20 йил бўлибди. Қўл очиб дуо қилиб қўясиз ёки бир хатм туширасиз…
Хотира ҳам шундай… Жуда унутувчан…
Айниқса бизникиларнинг хотирасига нимадир бўлган׃
Этик кийса, чориғини унутади…
Отга минса пиёдани…
Тахтга минса, халқни…
Сайланса, сайлаганни…
Зиндондан чиқса, зиндондагини…
Мукофот олса, тақдим қилганни…
Қўлига пул кирса, уни берганни…
Шаҳарга кетса, қишлоқни…
Четга кетса, Ватанни…
Унутади ҳар қандай яхшилик қилганни…
Лек танқид қилганни унутмас асло!
Балки шунинг учунмикан бизда асосан мақтов босган юртни.
Мақтов босган юрт худди моғор босган нонга ўхшайди…
Ана шу фикрлар билан Вашингтонга етиб келдим. Компютеримни сумкамга солар эканман, шу сумкани Ёдгор Турлибековга ҳадя қиламан деб унутганим ёдимга тушди. Унутувчанмиз дедим-ку!
Бу ҳақда насиб этса эртага ёзаман!
Filed under: Kundalik |
You must be logged in to post a comment.