Yanvar oyida 3 yoshga kiradigan nevaram Kamronbek bilan ayvonda o’tirgan edik, bir yarim yoshli ukasi Doniyorbek:
-Ana Quyosh ketti,-dedi barmoqchasi bilan оsmonni ko’rsatib.
-Yo’o’o’,-dedi Kamronbek.-Quyosh ketmadi. Uni bulut yopdi.
***
-Kamronjon sizni yomonam, yomonam yaxshi ko’raman,-dedi buvisi.
-Nanajon, yomon so’zni ko’p ishlatmang!
***
Uchinchi qavatdan pastga tushayotgan edik. Kamronbekning qo’lida to’rt-beshta o’yinchoq:
-Bittasini pastga otib yubor,-dedim.-Tushganda olamiz.
-Yo’o’o’ bobojon, odamlarni boshiga tegadi!
JM 4 noyabr. 2017 y.
***
Январ ойида уч ёшга кирадиган неварам Камронбек билан айвонда ўтирган эдик, бир ярим ёшли укаси Дониёрбек:
-Ана Қуёш кетти,-деди бармоқчаси билан осмонни кўрсатиб.
-Йўўў,-деди Камронбек.-Қуёш кетмади. Уни булут ёпди.
***
-Камронжон сизни ёмонам, ёмонам яхши кўраман,-деди бувиси Камронга.
-Нанажон, ёмон сўзни ишлатманг!
***
Учинчи қаватдан пастга тушаётган эдик. Камронбекнинг қўлида тўрт-бешта ўйинчоқ:
-Биттасини пастга отиб юбор,-дедим.-Тушганда оламиз.
-Йўўў бобожон, одамларни бошига тегади!
ЖМ
4 ноябр, 2017 й.
Filed under: kamron |
You must be logged in to post a comment.