2. САДРАТДИН
Худо севган қулига бекитилган йўл ўрнига бошқа йўл очиб беради, деган гапга жуда ишонаман.
Бир куни Умуд билан Бинагади тумани ҳокимлиги биноси ёнида учрашишга келишдик. Одатим бўйича олдинроқ келиб, катта йўл ёқасида у ёқдан бу ёққа юриб турдим. Кутилмаганда бир оқ “Волга” йўлакка чиқиб кетиб, мен томонга ўқдай отилиб кела бошлади. Бундай пайтда одамда реакция тез ишламаса, у шок ҳолига тушса тамом. Бир ҳамла билан ўзимни четга олдим. Машина тегар-тегмас “учиб ўтди”. Анча нарига бориб тўхтаб қолди. Балони тешилиб, йўлакнинг четига чиқиб кетган экан.
Машина ичидан бўйи узун, катта раҳбарларга ўхшаб башанг кийинган бир киши чиқди. Ҳамма унга яқинлашиб “Садратдин малим, омонмисиз?” деб сўрай бошлади. “Муаллим” сўзи Озарбайжонда ҳурматли кишиларнинг номига қўшиб “малим” тарзида айтилар экан. Садратдин малим тез-тез юриб менинг олдимга келди: Continue reading
Filed under: Turkiyada 4 yil | 2 Comments »
Jahonnoma 