ЖАҲОНГИР МУҲАММАД

jahongir_mamatov21020093ҲАВЗИ ҚУЛҚУЛУМ (Кундалик китоб)

ЗАР ЗОРМОНДА

7 Октябр, 2009 йил
Ўзини даҳо ҳисоблаган анқов бир “зот” менинг танишимга:
“Жаҳонгирнинг қўлидан нима ҳам келарди, ёзишдан бошқа” дебди.

Мен ҳеч қачон бу одамга раҳмат айтган эмасман, лекин худди манa шу гапи учун раҳмат айтмоқчиман. Чунки у ҳеч қачон ҳеч нарсани ва ҳеч кимни тан олмаган. У фақат ўзинигина тан оладиган одам. Дунёнинг энг буюклари ҳам у айтган йўлдан юрармиш, ҳатто. Ҳар ҳолда у шундай деб ўйлайди. Шундай одам менинг қўлимдан фақат ёзиш келишини тан олган бўлса, демак унга раҳмат айтиш шарт-да! Continue reading