Мени Жаҳонгир акага ҳеч қандай аразим ёки ғаразим йўқ. “Америка овози” радиосида ишлаб юрганимда мен у кишидан жуда кўп нарсаларни ўрганганман, жасурлик, дадиллик, бағри кенглик, ҳозиржавоблик каби фазилатлар шулар жумласидандир…
ЮСУФ РАСУЛОВнинг кўпчилик номига йўллаган мактубидан.
2007 йил, 2 Ноябр.
“Ассалому алайкум ҳурматли дўстим Ҳусниддин!
Раҳмат самимий дил изҳорларингиз учун. Кечиримли бўлиш яхши инсонлар фазилатидир. Мен кеча ёзган хатимда Жаҳонгир акадан кечирим сўрадим. Қилган хатоларимни Аллоҳнинг ўзи кечирсин. Жаҳонгир акани ҳам қалбларига менга нисбатан меҳр солсин ўзи!
Дўстингизку, душманингизни ҳам кечириш нақадар саодатдир. Инжилда “Сен душманингни кечирсанг Тангри сени кечиради” дейилган.
Мени қалбимда Жаҳонгир акага нисбатан ҳеч қандай араз йўқ, бор мусибатларни қалбимдан чиқариб ташлайман иншааллоҳ! Чунки разил инсонларгина қалбида оғир йук қилиб нафрат ва адоватларни кўтариб юришади.
Мен ҳеч қачон Жаҳонгир акани радиода менга кўрсатган яхшиликларини унута олмайман. Устозим деганман, кўп нарсаларни ўрганганман…”.
Юсуф Расуловнинг Ҳусниддин номига ёзган мактубидан.
2007 йил, 2 Ноябр.
Jahonnoma 